‘வண்டார் குழல்உமை நங்கை முன்னே
மகேந்திரச் சாரல் வராகத் தின்பின்
கண்டார் கவலவில் லாடி வேடர்
கடிநா யுடன்கை வளைந்தாய்! ’என்னும்;
‘பண்டாய மலரயன், தக்கன், எச்சன்,
பகலோன் தலை, பல், ப சுங்கண்
கொண்டாய்! ’ என் னும்; ‘குணக் குன்றே! ’ என்னும்;
குலாத்தில்லை யம்பலக் கூத்தனையே.
